Στη χριστιανική Εκκλησία ο όρος Ευαγγέλιο χαρακτηρίζει τα τέσσερα πρώτα βιβλία της Καινής Διαθήκης, τα οποία, σύμφωνα με την παράδοση, έγραψαν στην ελληνική γλώσσα ο Ματθαίος, ο Μάρκος, ο Λουκάς και ο Ιωάννης και διηγούνται τα γεγονότα της γέννησης, της ζωής και του θανάτου του Ιησού, εκθέτουν το περιεχόμενο του κηρύγματός του και τα κυριότερα δογματικά και ηθικά σημεία του χριστιανισμού. Τα τέσσερα Ευαγγέλια έγιναν πλήρως αποδεκτά από τις πρωτοχριστιανικές εκκλησίες και αποτελούν μέρος του κανόνα της Καινής Διαθήκης, ενώ μεταγενέστερα εμφανίστηκαν και άλλα μη κανονικά απόκρυφα συγγράμματα ως Ευαγγέλια.

Στο βιβλίο Παραλειπομένων Α΄, κεφάλαιο κθ', έχουμε περιγραφή του Ναού που έχτισε ο Σολωμόντας για να γίνεται η λατρεία του Θεού.

Στην Παλαιά Διαθήκη υπάρχουν επίσης διάφορα χωρία για τη συναγωγή, τον περιούσιο λαό, που αργότερα στον Χριστιανισμό ταυτίστηκαν με την Εκκλησία, καθώς στην Καινή Διαθήκη αλλάζει η έννοια του περιούσιου λαού. Σε πολλά χωρία η λέξη συναγωγή περιγράφει την κοινότητα των εκλεκτών του Θεού, που καλέστηκαν (εκκαλώ) και συνάχθηκαν απ' τον Θεό.

Ο όρος απόστολος σημαίνει πρωταρχικά «απεσταλμένος, πρεσβευτής», ενώ μια πιο ειδική σημασία και ευρύτερα χρησιμοποιούμενη είναι «απεσταλμένος παρά του Θεού».Στην αρχαία ελληνική γραμματεία, ο όρος δήλωνε κάθε απεσταλμένο για την εκπλήρωση συγκεκριμένης αποστολής ή τον αγγελιαφόρο.σειρά κλήσης των μαθητών είναι ταυτόχρονα και ο πρώτος "ευαγγελιστής", αυτός δηλ. που μεταφέρει το μήνυμα της έλευσης του Μεσσία στον κόσμο, λέγοντας στον αδελφό του Πέτρο όταν τον συναντά: "ευρήκαμεν τον Μεσσίαν, ο εστί μεθερμηνευόμενον Χριστός".

Αγία Γραφή, Άγιες Γραφές, Θεία Γραφή, Γραφή, Γραφές, Iερά Γράμματα ή Βίβλος, χαρακτηρίζεται το σύνολο ή «βιβλιοθήκη» κειμένων θρησκευτικού χαρακτήρα. Με τον όρο αυτό βασικά περιγράφεται η Εβραϊκή Βίβλος του Ιουδαϊσμού αλλά και ο συνδυασμός αυτής, δηλαδή της Παλαιάς Διαθήκης, που αναφέρεται στη πρό Χριστού περίοδο, και της Καινής Διαθήκης, που αναφέρεται στην παρουσία του Χριστού, τη διδασκαλία του και στις επιστολές και Πράξεις των Αποστόλων, του Χριστιανισμού.

Όταν λέμε την λέξη Ευαγγελισμός αναφερόμαστε στην χαρμόσυνη είδηση για τον Χριστιανισμό, της γέννησης του Ιησού Χριστού, που δόθηκε από τον αρχάγγελο Γαβριήλ προς την Μαριάμ. Επίσης, με τον ίδιο όρο αναφερόμαστε στην εκκλησιαστική θεομητορική εορτή που τελείται την 25η Μαρτίου προς ανάμνηση του γεγονότος αυτού.

Η Παναγία κατέχει ιδιαίτερη θέση στην χριστιανική διδασκαλία και πίστη.Το πραγματικό της όνομα Μαρία (Αραμαϊκά, Εβραϊκά: מרים,Μαριάμ) αλλά και ως Παρθένος Μαρία και Θεοτόκος, ήταν Εβραία  από τη Ναζαρέτ της Γαλιλαίας, η οποία σύμφωνα με την Καινή Διαθήκη ήταν η μητέρα του Ιησού Χριστού. Οι Μουσουλμάνοι αναφέρονται στο πρόσωπό της επίσης αποκαλώντας την Παρθένο Μαρία αλλά και χρησιμοποιώντας τον προσδιορισμό Σαϊντά που σημαίνει 'Κυρία'.

Ο Ιησούς είναι ένα πρόσωπο που η διδασκαλία του αποτέλεσε τη βάση για τη δημιουργία της Χριστιανικής θρησκείας.

Για την γεννηση του Ιησού, οι πληροφορίες προέρχονται από τα τέσσερα Ευαγγέλια, δηλαδή τα τέσσερα πρώτα βιβλία της Καινής Διαθήκης, που αναφέρονται στη ζωή και διδασκαλία του Ιησού και τη ζωή της πρώτης χριστιανικής κοινότητας.


Η ζωή και η διδασκαλία του σύμφωνα με τα Ευαγγέλια.

Aboon Dbashmayo
(Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς)
Nethcadash shmokh
(αγιασθήτω το όνομά Σου)
teethe malkoothokh,
(ελθέτω η βασιλεία Σου),
nehwe sebyonokh,
(γεννηθήτω το θέλημά Σου),
aykano Dbashmayo off bar\'o.
( ως εν ουρανώ και επί της γης.)