Ιδιαίτερα από τον 8ο αιώνα και έπειτα, η Ορθόδοξη Εκκλησία στηρίχτηκε και σε αυτό το γεγονός κατά τον διάλογο περί του Παπικού πρωτείου με την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, η οποία υποστήριζε το πρωτείο του Πάπα (με πρώτο τον Πέτρο), προβάλλοντας τον Ανδρέα ως πρόσωπο που δεν ιδιοποιήθηκε τη δική του προσωπική εμπειρία. Σύμφωνα με μία άποψη, με αυτό τον τρόπο τόνιζε την έννοια της συμπόρευσης των δύο αδελφών εκκλησιών ενώ σύμφωνα με άλλη άποψη αυτή
Η Καινή Διαθήκη περιγράφει τον Ιησού Χριστό «τὸν ἀπόστολον καὶ ἀρχιερέα τῆς ὁμολογίας ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν». (Εβραίους 3:1) Στο Ευαγγέλιο και την Πρώτη Επιστολή του Ιωάννη αναφέρεται ως ο Λόγος και ο Γιος του Θεού ο οποίος στάλθηκε από τον Θεό Πατέρα στον κόσμο της ανθρωπότητας. Ο Ιουστίνος ο Μάρτυρας αναφέρει ότι «ὁ λόγος δὲ τοῦ θεοῦ ἐστιν ὁ υἱὸς αὐτοῦ», ο οποίος «καὶ ἄγγελος δὲ καλεῖται καὶ ἀπόστολος». (Πρώτη Απολογία63:4, 5)



Οι Δώδεκα Απόστολοι

Με τη σειρά του, ο ίδιος ο Ιησούς έστειλε τους μαθητές του ως αντιπροσώπους του στον κόσμο και με το κήρυγμά τους να καλέσουν κοντά στο Θεό όχι μονάχα Ισραηλίτες αλλά και εθνικούς ("ειδωλολάτρες"). Από τον 2ο αιώνα μ.Χ., η ονομασία Απόστολοι άρχισε να αναφέρεται στο στενό κύκλο των 12 μαθητών του Ιησού, οι οποίοι εκλέχθηκαν από τον ίδιο, παρακολούθησαν ολόκληρη τη δημόσια δράση του μέχρι την Ανάληψη και πήραν την εντολή να περιμένουν την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος μέχρι την ημέρα της Πεντηκοστής.

Από την Καινή Διαθήκη μαθαίνουμε τα ονόματα των 12 μαθητών του Ιησού, τους οποίους ο ίδιος ονόμασε αποστόλους (Λκ. 6:13):1.