Σ΄ αυτό το ερώτηµα θα προσπαθήσω να απαντήσω µε κάθε εντιµότητα.
Στις 4/10/1582,  άρχισε να ισχύει στις περισσότερες χώρες το Γρηγοριανό
ηµερολόγιο, που αντικαθιστούσε το Ιουλιανό.
Στην Ελλάδα άρχισε να ισχύει 350 χρόνια µετά.
Μάλιστα η Ελληνική Πολιτεία,  για να µην υπάρξουν αντιδράσεις από την
Εκκλησία της Ελλάδος,  µε βασιλικό διάταγµα που υπογράφηκε στις 18
Ιανουαρίου 1923  και δηµοσιεύτηκε στην εφηµερίδα της Κυβέρνησης στις  25
Ιανουαρίου,  αποφάσισε την αλλαγή του ηµερολογίου δια του οποίου η 16
Φεβρουαρίου 1923 έγινε 1
η
Μαρτίου του 1923.

Σε καµιά περίπτωση δεν δηµιούργησε πρόβληµα στην Εκκλησία και µάλιστα το
1924  έγινε Πανορθόδοξη διάσκεψη επί Οικουµενικού Πατριάρχη κ.κ Μεταξάκη
όπου ακούστηκε η εξής καταπληκτική πρόταση:
«από τις ορθόδοξες Εκκλησίες, όποια θέλει να έχει το Ιουλιανό ηµερολόγιο και
όποια θέλει να έχει το Γρηγοριανό. Όµως το Πασχάλιο όλη η Ορθοδοξία θα
διατηρούσε το Ιουλιανό ηµερολόγιο για να εορτάζεται κοινά το Πάσχα».
Αυτό είχε σαν συνέπεια, µερικοί από τους Ορθόδοξους να παραµείνουν µε το
Ιουλιανό ηµερολόγιο, ενώ όσοι πήγαν µε το νέο ηµερολόγιο όπως η Εκκλησία της
Ελλάδος,  να γιορτάζουµε Χριστούγεννα µε τη Δύση και Πάσχα µε την Ανατολή
και πάλι χωρίς να υπάρχει κανένα κώλυµα,  καθότι ο λόγος του Θεού δεν ορίζει
συγκεκριµένη ηµεροµηνία για να γιορτάζουµε και να δοξάζουµε το Θεό.
Γι αυτό οι ναοί είναι ανοικτοί για όλους,  να λειτουργούνται εκεί όλοι οι
Χριστιανοί χωρίς καµία διάκριση,  και στους ναούς αυτούς που ακολουθούν το
παλαιό ηµερολόγιο µνηµονεύεται ο Ορθόδοξος Πατριάρχης και έτσι συνεχίζουν
να είναι ενωµένοι σε Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία.
Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν και οι Μονές του Αγίου Όρους, εκτός από µία.
Μια ευτυχώς  µικρή οµάδα παλαιοηµερολογιτών,  που ονοµάζεται «Ζηλωτές»
έχουν αποχωρισθεί από τους ορθόδοξους παλαιοηµερολογίτες και νέο-
ηµερολογίτες, έχουν κάνει δική τους Εκκλησία, δεν αναγνωρίζουν τον Ορθόδοξο
Πατριάρχη,  χαρακτηρίζουν άκυρα τα µυστήρια της Ορθοδόξου Εκκλησίας,
πράγµα που αποτελεί βλασφηµία κατά του Αγίου Πνεύµατος, και δεν επιτρέπουν
σε κανέναν άλλο να εισέλθει και να λειτουργήσει στους Ναούς τους.
Η Ιερά Μονή Εσφιγµένου του Αγίου Όρους το 1972,  δήλωσε και αυτή ότι
αποκόπτεται από την Ορθόδοξη παλαιοηµερολογίτικη και νεοηµερολογίτικη
Εκκλησία και προσχωρεί στην παλαιοηµερολογίτικη παράταξη του
Αρχιεπίσκοπου Αυξέντιου, προκαλώντας πολλά προβλήµατα στο Άγιο Όρος, αφού
οι µοναχοί και οι ιερείς από όλο τον κόσµο και το Άγιο Όρος, µπορούν να
εισέρχονται και να λειτουργούν σε όλα τα Μοναστήρια εκτός από αυτή τη Μονή.Το ίδιο συµβαίνει και σε δύο Μονές της νήσου Καλύµνου.  Η Μονή της Αγίας
Σοφίας και η Μονή της Αγίας Τριάδος.
Αυτή η οµάδα ,  οι «ζηλωτές»,  διαιρέθηκε σε άλλες µικρότερες οµάδες,  γεγονός
που δείχνει ολοφάνερα ότι έχουν χάσει τη χάρη του Αγίου Πνεύµατος, που κάθε
µία από αυτές λέει ότι κατέχει την αλήθεια και που µεταξύ τους δεν έχουν καµία
σχέση, και αλληλοκατηγορούνται.
Ο Ιησούς Χριστός οικοδόµησε µία Εκκλησία όπως είπε στον Πέτρο
Ματθαίον ις 18
«Και εγώ δε σοι λέγω ότι συ είσαι Πέτρος και επί ταύτης της    πέτρας θέλω
οικοδοµήσει την Εκκλησία µου και πύλαι Άδου δεν θέλουσιν ισχύσει κατ΄ αυτής.»
ΣΗΜΕΙΩΣΗ
Ο Ιησούς Χριστός έδωσε την υπόσχεση ότι «πύλαι Άδου δεν θέλουσιν ισχύσει
κατ΄ αυτής»  γι αυτό οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί (παλαιοηµερολογίτες και
νεοηµερολογίτες)  δεν διαιρούνται ούτε υποδιαιρούνται σε άλλες οµάδες όπως
συµβαίνει µε τους Ζηλωτές.
Άρα είναι φανερό ότι η Εκκλησία των ζηλωτών Παλαιοηµερολογιτών δεν είναι
αυτή που ίδρυσε ο Χριστός µας.
Άλλωστε για να είναι µία Εκκλησία αληθινή,  πρέπει να πληροί κάποιες
προϋποθέσεις.
1. Να έχει ιστορική συνέχεια µε το υπερώο της Πεντηκοστής και τούτο
αποδεικνύεται µε τους ποιµένες της και την χειροτονία αυτών,  δηλαδή να
υπάρχει αδιάκοπη χειροτονία δι επιθέσεως των χειρών των προηγούµενων
επί των επόµενων και διαδόχων, καθώς αναφέρεται και στην Αγία Γραφή
(Πράξεις ιδ23, Α΄Τιµόθεον ς14, Β΄Τιµόθεον β6, Α΄Τιµόθεον ε 17-21), ώστε
αν κανείς ερευνήσει από τους σηµερινούς Πατριάρχες να φτάνει
οπισθοβατικώς στους Αποστόλους και να υπάρχει συνέχεια ΄στην
χειροτονία τους. Λόγου χάριν, αν κοιτάξουµε από τον σηµερινό Πατριάρχη
Ιεροσολύµων  και πίσω, θα φτάσουµε στον Ιάκωβο τον Αδελφόθεο και από
τον σηµερινό Πατριάρχη Αλεξανδρείας στον Ευαγγελιστή Μάρκο και από
τον σηµερινό Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως στον Απόστολο Ανδρέα.
2. Να έχει πνευµατική συνέχεια,  δηλαδή να διδάσκει τα ίδια µε την πρώτη
Εκκλησία,  την µεταποστολική Εκκλησία,  την Εκκλησία των Συνόδων
οικουµενικών και τοπικών,  τα όσα παρέλαβε και τα όσα δια της Ιεράς
Παραδόσεως διδάχθηκε µέχρι σήµερα.
3. Να µην έχει περιπέσει σε αίρεση και κακοδοξία.
4. Να δέχεται όλα τα δόγµατα  µεγάλα και  µικρά τα εγκεκριµένα υπό των
Αποστόλων και παραδοθέντα είτε προφορικά είτε γραπτά.
Σύµφωνα µε αυτά,  αποδεικνύεται ότι οι Παλαιοηµερολογίτικες ζηλωτικές
οµάδες,  δεν έχουν καµία προηγούµενη συνέχεια,  ούτε χειροτονία,  αλλά
αυτοχειροτονούνται και αυτοδιορίζονται γι αυτό και δεν έχουν τη χάρη του
Αγίου Πνεύµατος και γι αυτό δεν ανήκουν και στην Αγία Εκκλησία που
οικοδόµησε ο Κύριός µας Ιησούς Χριστός,  αλλά στην Εκκλησία που
οικοδόµησε κάποιος άλλος.
                   Εκδόσεις Ιεράς Μονής Θάρρι Ρόδος