ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ

ΕΝΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ

ΕΝΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ
ΣΤΟ ΑΓΙΟ ΠΡΟΣΤΑΤΗ ΜΟΥ

ΜΥΝΗΜΑ ΗΜΕΡΑΣ

ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ

ΓΙΑ ΑΡΙΣΤΗ
ΣΥΜΒΑΤΟΤΗΤΑ
ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΤΕ
FIREFOX
ή
GOOGLE CHROME

Εγγραφείτε

Εγγραφείτε και λάβετε τα νέα μας θέματα στο e-mail σας..




facebook twitter gplus rss

Κατεβάστε την Android εφαρμογή μας για να περιηγηθείτε εύκολα και γρήγορα στο ιστολόγιο μας.


Κάθε μέρα το πρωί ...

... βάλε αρχή σε κάθε αρετή και εντολή του θεού. Και αγωνίσου
Με πολλή υπομονή
Με φόβο και μακροθυμία,
Με αγάπη θεού,
Με όλη την προθυμία ψυχής και σώματος,
Με ταπείνωση πολλή,
Με υπομονή θλίψης της καρδιάς και προσεκτική φύλαξη της
Με προσευχή πολλή
Με προσευχή για τους άλλους με στεναγμούς,
Με αγνότητα γλώσσας,
Με προσοχή στα μάτια.
Να μη οργίζεσαι κι αν ακόμα σε ατιμάζουν, αλλά έχοντας ειρήνη μέσα σου•
Να μην ανταποδίνεις κακό αντί κακού
Να μην προσέχεις τα λάθη των άλλων
Να μη δίνεις αξία στον εαυτό σου, πού είναι κάτω από όλα τα κτίσματα
Να αντιτάσσεται και να απαρνείσαι την ύλη και όλα όσα έχουν σχέση με τη σάρκα.
Να ζεις:
Με διάθεση άρσης σταυρού, Με αγωνιστικό φρόνημα, Με πτωχεία του πνεύματος,
Με άσκηση και προαίρεση πνευματική,
Με μετάνοια και δάκρυα,
Με αγώνα πολέμου,
Με διάκριση,
Με αγνότητα ψυχής,
Με φαγητό όπως πρέπει,
Δουλεύοντας με ησυχία το εργόχειρο,
Με νυχτερινές αγρυπνίες,
Υπομένοντας την πείνα και τη δίψα, το κρύο και τη γύμνια,
Κοπιάζοντας. και πάνω άπ' όλα και μαζί μ' αυτά:
Να κλείνεις ό ίδιος τον τάφο από πάνω σου σαν να έχεις πεθά¬νει,
Έχοντας το φρόνημα πώς κοντά σου βρίσκεται ό θάνατος κά¬θε στιγμή...
Θα θελήσει άραγε να ακούσει ό σύγχρονος άνθρωπος τα μηνύματα αυτά πού μας στέλνουν οι αρχαίοι ασκητές της Θηβαΐδος και οι άλλοι αντίστοιχοί τους; Θα το θελήσει;

ΝΕΑΝΙΚΗ ΕΣΤΙΑ

ΑΙΤΗΣΗ ΑΡΝΗΣΗΣ

ΑΙΤΗΣΗ ΑΡΝΗΣΗΣ
ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ

ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ

H ΠΙΣΤΗ

H ΠΙΣΤΗ
Στην εποχή μας, δυστυχώς η λογική κλόνισε την πίστη και γέμισε τις ψυχές με αμφιβολίες. Έτσι, επόμενο είναι να στερούμαστε τα θαύματα, γιατί το θαύμα ζείται και δεν εξηγείται" Γέρων Παϊσιος

ΑΦΕΣΙΝ ΤΩΝ ΑΜΑΡΤΙΩΝ

ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ

ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ
ΕΠΙΚΑΛΟΥ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΙΝΑ ΑΝΟΙΞΗ ΤΟΥ ΟΦΘΑΛΜΟΥΣ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΣΟΥ ΚΑΙ ΙΔΗΣ ΤΗΝ ΩΦΕΛΕΙΑΝ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΘΧΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΕΩΣ ΤΗΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ ΝΟΟΥΜΕΝΗΣ.

ΟΛΗ Η ΛΙΣΤΑ

ΟΛΗ Η ΛΙΣΤΑ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

greek-sites.gr - Κατάλογος Ελληνικών Ιστοσελίδων

Δωρεά Οργάνων

Δωρεά Οργάνων
ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ

Flag Counter

Η βοήθεια της Εκκλησίας

Κάνε κλικ στην εικόνα να δεις που μπορείς να απευθυνθείς για βοήθεια...

Blog Archive

ΝΟΕΡΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με τον αμαρτωλόν.

ΒΙΒΛΙΟ ΕΠΙΣΚΕΠΤΩΝ

ΒΙΒΛΙΟ ΕΠΙΣΚΕΠΤΩΝ
ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ
]]> . . .
Από το Blogger.

ΟΛΑ FREE

ΟΛΑ FREE
ΜΑΘΕΤΕ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΔΩΡΕΑΝ

ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ

TRANSLATE


English French German Spain Italian Dutch Russian Portuguese Japanese Korean Arabic Chinese Simplified

Print Friendly Version of this pagePrint Get a PDF version of this webpagePDF
Πατέρες καί ἀδελφοί, τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά καί περιπόθητα ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ !
Ὁ Ἅγιος Ἐφραίμ ὁ Σύρος, θεολόγος καί ποιητής τοῦ τετάρτου αἰῶνος, συνοψίζει τό σωτηριολογικό παράδοξο σέ μία σειρά ἀπό ἐκπληκτικές φράσεις. Ἀποκαλεῖ τόν Χριστό :

«Ὁ Ἀκοίμητος πού ἐκοιμήθη»
«Ὁ Ἄμωμος πού ἐβαπτίσθη»
«Ὁ Ζῶν πού ἀπέθανε καί ζεῖ»
«Ὁ Ποιμήν πού ἀμνός ἐγένετο»
«Ὁ Σπορεύς πού ἐγένετο κόκκος σίτου»
καί ἴσως ἡ πιό συγκλονιστική ἀπ’ ὅλες εἰκόνα,
«Ὁ Παντοδύναμος πού τήν ἀδυναμίαν περιεβλήθη»

Ὁ Χριστός εἶναι «Παντοδύναμος», Θεός. Ἄπειρος, Παντοκράτωρ, Παντογνώστης, ἀλλά διά τήν εὐσπλαχνική Του ἀγάπη, κατέστη ἄνθρωπος, ἐπωμιζόμενος τόν πόνο καί τήν ἀδυναμία μας, καί συμπαραστεκόμενος στήν θλίψη καί τήν συντριβή μας.
Μερικά ἔτη μετά τόν θάνατο τοῦ Ὁσίου Πατρός τό ἴδιο σωτηριολογικό παράδοξο ἐκφράζεται ἀπό τήν Σύνοδο τῆς Κωνσταντινουπόλεως, τήν δευτέρα Οἰκουμενική Σύνοδο (381), στήν διευρυμένη ἐκδοχή τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως τῆς Νικαίας. Ἐδῶ δύναται κανείς νά ἀνεύρει δύο ἑνότητες πού περιέχουν ἄκρως ἀντιθετικές διατυπώσεις. Ὡς πρός τήν Θεία διάσταση, ὁ Χριστός εἶναι «Κύριος... Υἱός Θεοῦ... ἐκ Πατρός γεννηθείς πρό πάντων τῶν αἰώνων... μονογενής... Θεός ἀληθινός ἐκ Θεοῦ ἀληθινοῦ... οὐ ποιηθείς... ὁμοούσιος τῷ Πατρί... ποιητής οὐρανοῦ καί γῆς... δι’ οὗ τά πάντα ἐγένετο...». Ὁ Χριστός εἶναι ἕνα μέ τόν Πατέρα.
Ἐν συνεχείᾳ τό Σύμβολο περιέχει μία δεύτερη ἑνότητα δηλώσεων. Ὡς πρός τήν Ἀνθρώπινη φύσι, ὁ Χριστός ὁ Θεός μας πιστεύεται ὡς : «κατελθών ἐκ τῶν οὐρανῶν... καί σαρκωθείς ἐκ πενύματος Ἁγίου καί Μαρίας τῆς Παρθένου καί ἐνανθρωπήσας... καί ὅτι ἐσταυρώθη... καί ἔπαθεν καί ἐτάφη».
Πλήρως ἑνωμένος μέ τόν Πατέρα, ἔγινε πλήρως ἄνθρωπος «πεπειραμένος δέ κατά πάντα καθ’ ὁμοιότητα χωρίς ἁμαρτίας» (Ἀπ. Παύλου, Πρός Ἑβραίους 4:15).
Ἑνῷ ὑπογραμμίζονται μέ αὐτόν τόν τρόπο τόσο ἡ Θεία ὅσο καί ἡ Ἀνθρώπινη φύσις τοῦ Χριστοῦ, τό Σύμβολο, τήν ἴδια στιγμή, διακηρύσσει ὅτι Αὐτός εἶναι ἕνας, ὄχι δύο : «Πιστεύω... εἰς ἕνα Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν».
Ὁ Σωτήρας μας, ἐνῷ παραμένει ἕν μέρος τῆς Ἁγίας Τριάδος, μετάχει στήν πληρότητα τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς˚ καί ὄχι μόνον σέ αὐτήν, ἀλλά καί στήν πληρότητα τοῦ ἀνθρωπίνου θανάτου. Γιά νά χρησιμοποιήσουμε τήν γλῶσσα τῆς Συνόδου τῆς Χαλκηδόνος (451), ὁ Χριστός ἀποτελεῖ ἕνα πρόσωπο ἤ «ὑπόσταση», σέ δύο φύσεις, μία Θεία καί μία Ἀνθρωπίνη, ὁ Ἰησοῦς εἶναι «τό Ἐπέκεινα πού βρίσκεται ἀνάμεσά μας».
Ὡστόσο ἀκόμη καί ἄν δέν δυνάμεθα νά ποῦμε «πῶς» συνετελέσθηκε ἡ ἐνανθρώπησις, μποροῦμε νά ποῦμε «γιατί». Ὅλα αὐτά συνέβησαν, «δι’ ἡμᾶς τούς ἀνθρώπους καί διά τήν ἡμετέραν σωτηρίαν». Ἐάν ὁ τέλειος Θεός κατέστη τέλειος Ἀνθρωπος, αὐτό ἔγινε γιά νά ἐπιφέρει τήν συμφιλίωσή μας μέ τόν Θεό, τήν ἀποκατάσταση τῆς ἀληθῶς ἀνθρώπινης μας ὀντότητος. Ἡ σωτηρία ἐπιτυγχάνεται, πρό πάντων, διά τῆς συμ-πάθειας καί τῆς μεθέξεως.
Ὁ Χριστός ὁ Κύριός μας, μᾶς σώζει γενόμενος ὅμοιος μέ ἐμᾶς, μετέχοντας πλήρως τῆς ἀνθρωπίνης μας φύσης, καί παρέχοντας μας τήν δυνατότητα νά κοινωνήσουμε σ’ αὐτό πού εἶναι Ἐκεῖνος. Μέσῳ μιᾶς ἀμοιβαίας «ἀνταλλαγῆς δώρων», Αὐτός λαμβάνει τήν ἀνθρώπινη μας ζωή καί μᾶς κάνει κοινωνούς τῆς Θείας Του ζωῆς, ἀποκαθιστώντας τήν καταστραφεῖσα ἐκ τῆς ἁμαρτίας «κοινωνία» μεταξύ Δημιουργοῦ καί δημιουργήματος. Ὑφίσταται, μία ἀμφίπλευρη ἐνοίκησις : Ὁ Χριστός ζεῖ ἐντός μας, καί ἐμεῖς ἐντός Του (Ἰωάν. 15:4, 17:21-3). Κατά τόν λόγο τοῦ Ἁγίου Παύλου, «δι’ ὑμᾶς ἐπτώχευσε πλόυσιος ὤν, ἵνα ὑμεῖς τῇ ἐκείνου πτωχείᾳ πλουτήσητε» (Πρός Κορινθίους, β΄ 8:9).
Καθίσταται σαφές τό γιατί, κατά τό Θεϊκό σχέδιο τῆς σωτηρίας, ὁ τέλειος Θεός ἔγινε τέλειος Ἄνθρωπος. Μόνον ὁ Θεός δύναται νά σώζει : ἡ σωτηρία εἶναι μία Θεϊκή πράξη. Ὅμως ἡ σωτηρία πρέπει νά φθάνει στό σημεῖο τῆς ἀνθρώπινης ἀνάγκης : μόνον ἐάν ὁ Χριστός εἶναι ἀληθῶς ἄνθρωπος, ὅπως ἐμεῖς, μποροῦμε ἐμεῖς, οἱ ἄνθρωποι νά μοιρασθοῦμε πλήρως αὐτό πού ἔκανε ὑπέρ ἡμῶν ὡς Θεός.
Ὁ Χριστός ἀνασταίνεται τήν τρίτη ἡμέρα μετά τήν ταφή του.

Γιά τήν ἐμπειρία καί τήν βεβαιότητα τῆς Ἐκκλησίας, ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ διαφέρει ἀπό τίς ἀναστάσεις νεκρῶν πού πραγματοποίησε ὁ ἴδιος στόν ἐπίγειο βίο Του. Οἱ ἀναστάσεις τῶν νεκρῶν πού περιγράφονται στήν Ἁγία Γραφή, εἶναι γιά τά ἀνθρώπινα μάτια δεῖγμα ἐκπληκτικό τῆς δύναμης τοῦ Θεοῦ, δηλαδή τῆς ἐλευθερίας Του ἀπό κάθε φυσικό περιορισμό. Αὐτή ἡ δύναμη μπορεῖ νά μεταβάλει τούς νόμους τῆς φύσης, ἀλλά δέν μπορεῖ νά μεταβάλει τόν τρόπο ὑπάρξεως τῆς φύσης. Μιά τέτοια μεταβολή δέν ἐπιβάλλεται ἐξωτερικά, εἶναι μόνο καρπός τῆς προσωπικῆς ἐλευθερίας, κατόρθωμα ἐλευθερίας.
Αὐτό τό κατόρθωμα τῆς ἐλευθερίας ὁλοκληρώθηκε ἀπό τόν Χριστό πάνω στό Σταυρό καί φανερώθηκε ὑπαρκτικά μέ τήν Ἀνάστασή Του. Μέ τήν ὑπακοή Του μέχρι θανάτου στό θέλημα τοῦ Πατρός ὁδήγησε ὁ Χριστός τήν ἀνθρώπινη φύση Του στήν τἐλεια παραίτηση ἀπό κάθε διεκδίκηση ὑπαρκτικῆς αὐτοτέλειας, μετέθεσε τήν ὕπαρξη τῆς φύσης στή σχέση ἀγάπης καί στήν ἐλευθερία τῆς ὑπακοῆς στόν Θεό. Καί αὐτή ἡ φύση πού ἀντλεῖ τήν ὕπαρξή της ἀπό τήν σχέση μέ τόν Θεό, δέν πεθαίνει. Γιατί ἄν καί κτιστή, ὑπάρχει πιά μέ τόν τρόπο τοῦ ἀκτίστου, ὄχι μέ τόν τρόπο τοῦ κτιστοῦ. 

Τό ἀναστημένο σῶμα τοῦ Χριστοῦ εἶναι σῶμα ὑλικό, φύση κτιστή. Διαφέρει ὅμως ἀπό τά σώματα τῶν ἄλλων ἀναστημένων, γιατί αὐτό ὑπάρχει τώρα πιά μέ τόν τρόπο τοῦ ἀκτίστου, τόν τρόπο τῆς ἐλευθερίας, ἀπό κάθε φυσική ἀναγκαιότητα. Ἔτσι, ἐνῶ εἶναι αἰσθητό καί ἀπτό, μέ σάρκα καί ὀστά (Λουκ. 24,30), ἐνῶ μπορεῖ νά πάρει τροφή ὅπως ὅλα τά ἄλλα σώματα (καί ὁ ἀναστημένος Χριστός τρώει μέλι καί ψάρι μπροστά στά μάτια τῶν μαθητῶν του) (Λουκ. 24,42) καί ἐνῶ τά σημάδια τῶν πληγῶν πού δέχθηκε εἶναι ψηλαφητά ἐπάνω Του, ὅμως τό ἴδιο αὐτό σῶμα μπαίνει στό ὑπερῶο «τῶν θυρῶν κεκελεισμένω» (Μάρκ. 16,19 – Λουκ. 24,51) ἐνθρονίζοντας τήν ἀνθρώπινη «πηλό» στή δόξα τῆς θείας ζωῆς.
Ἡ μεταβολή στόν τρόπο ὑπάρξεως τῆς ἀνθρώπινης φύσης τοῦ Χριστοῦ μετά τήν ἀνάστασή Του ἐπισημαίνεται μέ μιά «ἑτερότητα» : εἶναι ὁ γνώριμος «υἱός τοῦ ἀνθρώπου» ἀλλά «ἐν ἑτέρᾳ μορφῇ» (Μάρκ. 16,12). Ἡ Ἰσαπόστολος καί Μάρτυς Μαρία ἡ Μαγδαληνή, στόν κῆπο τοῦ μνημείου, τόν νομίζει γιά κηπουρό. Οἱ δυό συνοδοιπόροι στό δρόμο γιά τήν Ἑμμαούς τόν νομίζουν τυγχαῖο διαβάτη. Οἱ μαθητές πού ψαρεύουν στήν Τιβεριάδα, τόν ἀκοῦνε νά τούς ζητάει κάτι «βρώσιμον» καί δέν ὑποψιάζονται πώς εἶναι Αὐτός πού τούς περιμένει στήν ὄχθη. Ὅλοι Τόν ἀνακαλύπτουν ξαφνικά καί αὐτονόητα, ἂλλά ἀφοῦ ἀρχικά πλανηθοῦν. Τί εἶναι αὐτό πού Τόν διαφοροποιεῖ καταρχήν καί πρέπει νά τό ὑπερβεῖ κανείς γιά νά Τόν ἀναγνωρίσει; Σίγουρα κάτι πού δέν λέγεται, ἀλλά μόνο βιώνεται. 

Ἴσως ἄν ἡ σχέση μαζί Του σταματήσει στή φαινόμενη ἀτομικότητα δέν κατορθώνει νά ἀναγνωρίσει τήν ὑπόσταση, τήν ἐλευθερωμένη ἀπό τήν ἀτομική αὐτοτέλεια. Δέν ξέρουμε καί δέν μποροῦμε νά περιγράψουμε τήν ἐμπειρία, τολμοῦμε μόνο νά τήν προσεγγίσουμε μέσα ἀπό τά γεγονότα πού τή συνοδεύουν : Τό σῶμα τοῦ ἀναστημένου Χριστοῦ εἶναι ἡ ἀνθρώπινη φύση ἐλεύθερη ἀπό κάθε περιορισμό καί κάθε ἀνάγκη, εἶναι ἕνα ἀνθρώπινο σῶμα μέ σάρκα καί ὀστά, πού ὅμως δέν ἀντλεῖ ζωή ἀπό τίς βιολογικές του λειτουργίες, καί εἰκονίζει καί τά δικά μας σώματα πού θά ἀναστηθοῦν, ἀπό τήν προσωπική σχέση μέ τόν Θεό, πού αὐτή καί μόνη μᾶς συνιστᾶ καί μᾶς ζωοποιεῖ.
Χριστός Ἀνέστη», ἀδελφοί μου !

Χαρεῖτε τήν παγκόσμιο, ἱστορική εὐφροσύνη καί χαρά
Μετά Πατρικῶν εὐχῶν
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΑΣ
+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ

0 σχόλια:

ΘΕΟΤΟΚΟΣ

ΕΝΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ

ΕΝΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ
ΣΤΟ ΑΓΙΟ ΠΡΟΣΤΑΤΗ ΜΟΥ

FACEBOOK


Π. ΠΑΙΣΙΟΣ

Άγιος Παναγής Μπασιάς

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ - ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ

TΡΙΩΔΙΟΝ

TΡΙΩΔΙΟΝ
Περιχαρῶς δεξώμεθα πιστοί, τὸ θεόπνευστον διάγγελμα τῆς Νηστείας, ὡς πρῴην οἱ Νινευῖται, καὶ αὖθις πόρναι καὶ τελῶναι, τὸ τῆς μετανοίας κήρυγμα, παρὰ τοῦ Ἰωάννου, δι' ἐγκρατείας ἑτοιμασθῶμεν πρὸς μετουσίαν, τῆς ἐν τῇ Σιὼν δεσποτικῆς ἱερουργίας, διὰ δακρύων προκαθαρθῶμεν τοῦ ἐν αὐτῇ θείου Νιπτῆρος, προσευξώμεθα ἰδεῖν τὴν τοῦ τυπικοῦ ἐνταῦθα, Πάσχα τελείωσιν, καὶ τοῦ ἀληθινοῦ ἀνάδειξιν, παρασκευασθῶμεν εἰς προσκύνησιν τοῦ Σταυροῦ, καὶ τῆς Ἐγέρσεως Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ, βοῶντες πρὸς αὐτόν· Μὴ καταισχύνῃς ἡμᾶς, ἀπὸ τῆς προσδοκίας ἡμῶν φιλάνθρωπε!

ΑΚΟΥΣΤΕ ΖΩΝΤΑΝΑ

Recommended Post Slide Out For Blogger

ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΚΑΙ ΗΘΙΚΗ

ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΚΑΙ ΗΘΙΚΗ
ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ

ΦΙΛΙΚΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΑ

Έκτρωση :

Έκτρωση :
ψυχοσωματικές επιπτώσεις (video)

ΑΓΓΕΛΟΙ

ΤΥΠΙΚΟΝ ΤΗ Μ. Χ. Ε

Οι Περιπέτειες ενός προσκυνητού

Οι Περιπέτειες ενός προσκυνητού
(Περιεχόμενα)

ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

ΕΛΛΗΝΙΚΑ  ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΑ  ΚΕΙΜΕΝΑ
ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Το banner μας

ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΑΥΤO

ΤΟ ΠΛΗΚΤΡΟ

ΘΑ ΜΠΕΙ ΤΟ ΣΗΜΑ ΜΟΥ
ΣΤΟ BLOG ΣΑΣ

Eν κατακλείδι, παρακαλώ με ταπείνωση, Πατέρες και αδελφοί, να βοηθήσετε και εμένα τον αμαρτωλό και αδιάφορο για την σωτηρία μου, με την προσευχή σας…και έτσι να ξυπνήσω απο την αναισθησία μου και να καλώ το όνομα του Κυρίου μας για βοήθειά μου. Αμήν. (Ιερομ. Κλεόπας Ηλίε, Ρουμάνος)......

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ

ΤΥΠΙΚΟΝ

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΜΕ ΚΟΜΠΟΣΧΟΙΝΙ

ΠΡΟΣΕΥΧΗΤΑΡΙ

ΠΡΟΣΕΥΧΗΤΑΡΙ
ΤΟΥ ΑΓ. ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ