Ο Κάρολος Ρώσσελ δεν επελέγη πρόεδρος της εταιρείας με βάση την πίστη του, την αφοσίωσή του στον Θεό ή και την κλήση του, όπως πιστεύουν οι "μάρτυρες του Ιεχωβά", αλλά επειδή είχε τις πιο πολλές μετοχές, τις πιο πολλές ψήφους στην εταιρεία!




Η "Σκοπιά" μας πληροφορεί ακόμη και πόσο ήταν η τιμή κάθε μετοχής στη μετοχική εταιρεία "Σκοπιά"• ήταν δέκα δολάρια και η κάθε μετοχή αντιπροσώπευε μία ψήφο.
Η "Σκοπιά" 1955, σ.241,σημ.θ' το λέει αυτό καθαρά: "Η προηγούμενη διάταξη του σωματείου όσον αφορά την ψηφοφορία ήταν μια ψήφος για κάθε δωρεά δέκα δολαρίων στην εταιρεία. Η μέθοδος της ψηφοφορίας ετροποποιήθη στο 1944" (ντ.2).
Η μαρτυρία αυτή αποδεικνύει πως ο καθένας μπορούσε να γίνει μέτοχος σ’ αυτή την εταιρεία, με δέκα δολάρια και ο αριθμός των μετόχων μπορούσε να είναι απεριόριστος. Το 1944 έγινε τροποποίηση τού καταστατικού. Όμως η τροποποίηση έγινε "αφού εξελέγησαν από τους μετόχους που αντιπροσωπεύονταν εκεί οι διευθυνταί και οι αξιωματούχοι της εταιρείας" (ντ.3). Δηλαδή ακόμη και ο πρόεδρος Νάθαν Νορρ και το "Συμβούλιο Διευθυντών" και όλοι οι αξιωματούχοι της εταιρείας εξελέγησαν από τους "μετόχους δι’ αντιπροσώπων"!
Τίποτε το "θεοκρατικό" δε βλέπουμε στην υπόθεση αυτή.
O κάθε μέτοχος μπορούσε να στείλει τον οποιοδήποτε αντιπρόσωπό του, π.χ. το δικηγόρο του, χωρίς να σημαίνει αυτό πως ο ίδιος ή ο αντιπρόσωπός του ήταν "μάρτυρας του Ιεχωβά", και να συμμετάσχει για λογαριασμό του στην ψηφοφορία και την εκλογή του προέδρου, του αντιπροέδρου και των άλλων μελών του "Συμβουλίου Διευθυντών".
Εδώ πρέπει να υπογραμμίσουμε πως το "Συμβούλιο Διευθυντών" εταυτίζετο τότε απόλυτα με το λεγόμενο "Κυβερνών Σώμα" της οργανώσεως των "μαρτύρων του Ιεχωβά".
Οι "μάρτυρες του Ιεχωβά", από το 1938 υποχρεώθησαν να υπογράψουν μία δήλωση πως αναγνωρίζουν την ίδρυση θεοκρατίας και ότι η εταιρεία "Σκοπιά" είναι "ο ορατός εκπρόσωπος του Κυρίου επάνω στη γη" (Σκοπιά 1955,σ.321,βλ. κλισέ αριθ.1 στο βιβλίο μας "Διάλογος με την εταιρεία Σκοπιά", Αθήναι 1987,σ.81). Ώστε ο "ορατός εκπρόσωπος του Κυρίου στη γη" εκλέγεται από τους μετόχους μιας εταιρείας και μάλιστα μέσω των νομικών συμβούλων ή άλλων εκπροσώπων τους που μπορεί να είναι ακόμη και άθεοι;

Το άρθρο αυτό του καταστατικού τροποποιήθηκε το 1944 και ορίσθηκε πως αυτοί οι "μέτοχοι" δεν επιτρέπεται να ξεπερνούν τους 500 (ντ.3). Όμως η "Σκοπιά" αποκρύπτει εδώ μια σημαντική λεπτομέρεια. Στο καταστατικό αναφέρεται πως ο αριθμός των μπορεί να κατέβει ακόμη και στους 300 και πως όλοι τους πρέπει να είναι βορειοαμερικανοί.
Με την τροποποίηση λοιπόν του καταστατικού η εταιρεία μεταβλήθηκε σε βορειοαμερικανική υπόθεση. Αυτό έγινε με τη συγκατάθεση της πλειοψηφίας των μετόχων, που ασφαλώς δεν παρέλειψαν να κατοχυρώσουν τα συμφέροντά τους.
Δεν γνωρίζουμε πως το κατόρθωσαν αυτό. Άλλωστε την εποχή εκείνη υπήρχε και η μετοχική εταιρεία "Βιβλική και Φυλλαδική Εταιρεία Σκοπιά της Νέας Υόρκης-INC", μια καθαρά οικονομική επιχείρηση. Το Συμβούλιο Διευθυντών της αποτελείται από τα ίδια πρόσωπα που διοικούν και την εταιρεία της Πενσυλβανίας. Κάνεις δεν γνωρίζει τι γίνεται σ’ αυτή την εταιρεία, ούτε και τα μέλη του λεγόμενου "Κυβερνώντος Σώματος" των "μαρτύρων τού Ιεχωβά", που σήμερα είναι διευρυμένο και περιλαμβάνει και μέλη έξω από το "Συμβούλιο Διευθυντών". Στο "Κυβερνών Σώμα" δεν συζητούνται ποτέ οικονομικά ζητήματα. Αυτά τα συζητεί το Συμβούλιο Διευθυν¬τών, που αποτελείται από τα ίδια άτομα και για τις δυο εταιρείες.
Σε αντίθεση με τη σημερινή πρακτική, παλαιότερα η εταιρεία δεν απέκρυπτε την αληθινή της ταυτότητα. Στην εποχή του Ρώσσελ ομολογούσε πως είναι εμπορική επιχείρηση, δηλαδή μια εκδοτική εταιρεία. Ο Ρώσσελ έγραψε ένα εξάτομο έργο, το οποίο οι οπαδοί του θεωρούσαν σπουδαιότερο ακόμη και από την αγία Γραφή. Ο αρχικός του τίτλος ήταν "Χαραυγή της Χιλιετηρίδος", γιατί διακήρυττε πως η δευτέρα παρουσία του Χριστού έγινε στο έτος 1874. Το ίδιο έτος άρχισε και ο "θερισμός των άγιων" για τη συμπλήρωση των 144000 "άγιων", την ουράνιο τάξη των "υπερνικητών".
Αργότερα άλλαξε τίτλο και ονομάστηκε "Γραφικαί Μελέται". Σ’ αυτό λοι¬πόν το έργο η εταιρεία παραθέτει για τον εαυτό της τον ακόλουθο ορισμό:
"Βιβλική και Φυλλαδική Εταιρεία Σκοπιά (Μπρούκλιν...). Αυτό είναι το όνομα μιας εμπορικής επιχειρήσεως, η οποία εκπροσωπεί ένα ταμείο..."(βλ. κλισέ στο βιβλίο μας "Ι¬δεολογικοί Διάλογοι,τ.4,σ.50). Εδώ η εταιρεία δεν αποκρύπτει το αληθινό της πρόσωπο. Αυτοδιαφημίζεται σαν εμπορική επιχείρηση!
Τα πράγματα όμως άρχισαν ν’ αλλάζουν όταν ανέλαβε την προεδρεία της εταιρείας ο Ιωσήφ Ρόδερφορδ, μετά από το θάνατο του Ρώσσελ (1916). Ο άνθρωπος αυτός, που αρεσκόταν να τον ονομάζουν "Δικαστή Ρόδερφορδ", επειδή ήταν νομικός και αντικατέστησε μια φορά στην έδρα κάποιον κανονικό δικαστή, συνέλαβε το σχέδιο να μεταβάλλει αυτή τη μετοχική εταιρεία σε "θεοκρατία" και να αντικαταστήσει τη λα¬τρεία του Θεού σε λατρεία της "Σκοπιάς" και των εκδοτικών της προϊόντων, βιβλίων, βιβλιάριων, περιοδικών.
Για να το επιτύχει όμως αυτό, έπρεπε προηγουμένως να καταργήσει κάθε ελευθερία στις κοινότητες των οπαδών της εταιρείας, οι οποίοι τότε ελέγοντο"Σπουδαστές της Γραφής", και να διακηρύξει πως αυτή η εταιρεία αντιπροσωπεύει τον Θεό σ’ όλη τη γη. Έτσι μπορούσε πλέον να δηλώσει ελεύθερα πως είναι θέλημα Θεού να αντικατασταθεί η λατρευτική ζωή των οπαδών με τη δραστηριότητα, για τη διάδοση των εντύπων της εταιρείας από σπίτι σε σπίτι, και πως αυτή η δραστηριότητα είναι η "αγνή λατρεία του Ιεχωβά" και επομένως είναι απαραίτητη για τη σωτηρία μας. Μ’ αυτόν τον τρόπο σχεδίασε και πέτυχε την κατάργηση της λατρευτικής ζωής των οπαδών και τους υποχρέωσε να καταναλώνουν το χρόνο τους πηγαίνοντας από σπίτι σε σπίτι για το λεγόμενο "έργο". Αυτό το σχέδιο ολοκληρώθηκε το έτος 1938.
Όλες οι συναθροίσεις των "Σπουδαστών της Γραφής" σ’ όλο τον κόσμο υποχρεώθηκαν να υπογράψουν Δήλωση Νομιμοφροσύνης και υποταγής στην εταιρεία "Σκοπιά". Μάλιστα η "Σκοπιά" καθόρισε και τη διατύπωση του κειμένου: "Εμείς, η ομάς του λαού του Θεού, που ξεχωρίσθη για το όνομά του και βρίσκεται εις..., αναγνωρίζουμε ότι η κυβέρνησις τού Θεού είναι καθαρή θεοκρατία και ότι ο Χριστός Ιησούς είναι στον ναό και ανέλαβε πλήρως τη διακυβέρνησι και τον έλεγχο της ορατής καθώς και της αοράτου οργανώσεως τού Ιεχωβά, και ότι ‘Η ΕΤΑΙΡΙΑ’ είναι ο ορατός εκπρόσωπος τού Κυρίου επάνω στη γη, και συνεπώς παρακαλούμε 'Την Εταιρεία’ να οργανώσει αυτήν την ομάδα για υπηρεσία και να διορίση τους διαφόρους υπηρέτας της, για να μπορέσωμε όλοι μας να συνεργασθούμε με ειρήνη, δικαιοσύνη, αρμονία και πλήρη ενότητα" (βλ.κλισέ από τη "Σκοπιά" 1955,σ.321,στο βιβλίο μας "Διάλογος...", σ.81).
Αν θελήσουμε να σχολιάσουμε το κείμενο αυτής της "Δηλώσεως" θα λέγαμε πως δεν διαφέρει σε τίποτε από τις διακηρύξεις ενός ολοκληρωτικού συστήματος, το οποίο υπόσχεται να φέρει στον κόσμο ειρήνη, δικαιοσύνη, αρμονία, ενότητα , υπό τον όρο φυσικά να υποταγούν σ’ αυτό χωρίς όρους όλοι οι άνθρωποι. Αυτό το παραδέχεται και η ίδια η "Σκοπιά" στο άρθρο που αναφερθήκαμε. Για τη "θεοκρατία" τού 1938 εκφράζεται με πολύ θαυμασμό και περιγράφει με έμφαση τα αποτελέσματα: "Τι περίοδος ειρήνης και ευη¬μερίας εισήχθη! Επέρασαν οι ημέρες των εκλογών, των φιλονικειών και των δημοκρατικών ψηφίσεων"!(βλ.κλισέ στο βιβλίο "Διάλογος...",σ.81).

π.Αντωνίου Αλεβιζόπουλου