Συμβολίζεται στην ελληνική βιβλιογραφία ως Ο' (ο αριθμός εβδομήντα στον αλφαβητικό τρόπο αρίθμησης, δηλαδή «κατά τους εβδομήκοντα») και στην αγγλική βιβλιογραφία ως LXX (ο αριθμός εβδομήντα στον λατινικό τρόπο αρίθμησης, ή αλλιώς Septuaginta).

Σύμφωνα με την παράδοση, 72 Ιουδαίοι λόγιοι της Αλεξάνδρειας της Αιγύπτου άρχισαν το έργο της μετάφρασης αυτής περίπου το 280 π.Χ. Αργότερα και χάριν συντομίας καθιερώθηκε ο αριθμός 70, κι έτσι προέκυψε η ονομασίαΜετάφραση των Εβδομήκοντα. Προφανώς, η μετάφραση αυτή ολοκληρώθηκε μέσα στο 2ο αιώνα π.Χ. κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Πτολεμαίου Β' του Φιλάδελφου. Η γλώσσα της Μετάφρασης των Εβδομήκοντα ήταν η κοινή ελληνική που μιλιόταν στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου κατά τον 3ο και 2ο αιώνα π.Χ. Αποτέλεσε τη Γραφή που είχαν οι ελληνόφωνοι Ιουδαίοι και χρησιμοποιούνταν ευρέως τον καιρό του Ιησού και των αποστόλων του. Στην Καινή Διαθήκη, οι περισσότερες από τις 320 κατά λέξη παραθέσεις, από το σύνολο των περίπου 890 παραθέσεων και αναφορών, στην Παλαιά Διαθήκη βασίζονται στη Μετάφραση των Εβδομήκοντα.



Έχει διασωθεί ως τις μέρες μας και είναι διαθέσιμος για μελέτη σημαντικός αριθμός αποσπασμάτων της Μετάφρασης των Εβδομήκοντα, τα οποία είναι γραμμένα σε πάπυρο. Αυτά είναι ιδιαίτερα πολύτιμα, επειδή ανήκουν στους πρώτους χριστιανικούς χρόνους και, μολονότι συχνά είναι μόνο λίγα εδάφια ή κεφάλαια, βοηθούν να καθοριστεί τι ακριβώς έλεγε αρχικά το κείμενο της Μετάφρασης των Εβδομήκοντα. Η συλλογή των Παπύρων Φουάντ (Αρ. 266 στον Κατάλογο Χειρογράφων) ανακαλύφθηκε στην Αίγυπτο το έτος 1939 και έχει εξακριβωθεί ότι είναι του 1ου αιώνα π.Χ. Περιέχει τμήματα των βιβλίων της Γένεσης και του Δευτερονομίου. Άλλοι πάπυροι χρονολογούνται στον 4ο αιώνα μ.Χ. περίπου, τότε που άρχισε να χρησιμοποιείται ως υλικό για τα χειρόγραφα η πιο ανθεκτική περγαμηνή βέλουμ (vellum), που ήταν εξαίρετης ποιότητας και φτιαχνόταν συνήθως από δέρμα μοσχαριού, αρνιού ή κατσικιού.

Σήμερα υπάρχουν διαθέσιμα εκατοντάδες χειρόγραφα της ελληνικής Μετάφρασης των Εβδομήκοντα σε περγαμηνή βέλουμ, καθώς και σε άλλα είδη περγαμηνής. Μερικά απ’ αυτά, που γράφτηκαν μεταξύ του 4ου και του 9ου αιώνα μ.Χ., είναι σημαντικά, επειδή καλύπτουν μεγάλα τμήματα των Εβραϊκών Γραφών. Είναι γνωστά ως μεγαλογράμματα, διότι είναι γραμμένα μόνο με μεγάλους κεφαλαίους χαρακτήρες που δεν ενώνονται μεταξύ τους. Τα υπόλοιπα λέγονται μικρογράμματα, αφού είναι γραμμένα με μικρότερους χαρακτήρες επισεσυρμένης γραφής. Τα μικρογράμματα χειρόγραφα προτιμούνταν από τον 9ο αιώνα ως τότε που εφευρέθηκε η τυπογραφία. Τα σημαντικότερα μεγαλογράμματα χειρόγραφα του 4ου και 5ου αιώνα, δηλαδή το Βατικανό Αρ. 1209, το Σιναϊτικό και το Αλεξανδρινό, περιέχουν όλα την ελληνική Μετάφραση των Εβδομήκοντα με μερικές μικροπαραλλαγές.


Κύριο λήμμα: Βιβλικός κανόνας

Η Μετάφραση των Εβδομήκοντα περιλαμβάνει κάποια επιπρόσθετα βιβλία και προσθήκες ως προς το παραδοσιακό εβραϊκό κείμενο (Τανάκ). Αυτά περιγράφονται μεταξύ των Χριστιανών ως απόκρυφα (από τους Προτεστάντες) ή δευτεροκανονικά (από τους Ορθοδόξους και Καθολικούς). Kατά τον Ιουδαϊσμό και κατά άλλες χριστιανικές θρησκείες, θεωρούνται ότι δεν είναι θεόπνευστα, σε αντίθεση με την Ορθόδοξη και Καθολική Εκκλησία όπου θεωρούνται ισόκυρα  των πρωτοκανονικών.

Αυτά τα βιβλία σημειώνονται με αστερίσκο (*) ως εξής:(*) οι Προτεστάντες και οι Μάρτυρες του Ιεχωβά το απορρίπτουν ενώ οι Καθολικοί και οι Ορθόδοξοι το αναγνωρίζουν,(**) οι Προτεστάντες, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά και οι Καθολικοί το απορρίπτουν ενώ οι Ορθόδοξοι το αναγνωρίζουν και(***) κανένας δεν το αναγνωρίζει.
Γένεσις
Έξοδος
Λευιτικόν
Αριθμοί
Δευτερονόμιον
Ιησούς του Ναυή
Κριταί
Ρουθ
Α' Σαμουήλ ή Βασιλειών Α'
Β' Σαμουήλ ή Βασιλειών Β'
Α' Βασιλέων ή Βασιλειών Γ'
Β' Βασιλέων ή Βασιλειών Δ'
Α' Χρονικών ή Παραλειπομένων Α'
Β' Χρονικών ή Παραλειπομένων Β'
Α' Έσδρας (**)
Β' Έσδρας
Νεεμίας
Εσθήρ (όλα τα πρόσθετα (*))
Ιουδίθ (*)
Τωβίτ (*)
Μακκαβαίων Α' (*)
Μακκαβαίων Β' (*)
Μακκαβαίων Γ' (**)
Μακκαβαίων Δ' (***)
Ψαλμοί (ψαλμός 151***)
Ωδαί (περιλαμβανομένης της "Προσευχής Μανασσή") (***)
Παροιμίαι
Εκκλησιαστής
Άσμα Ασμάτων
Ιώβ
Σοφία Σολομώντος (*)
Σοφία Σειράχ (*)
Ψαλμοί Σολομώντος (***)
Ωσηέ
Αμώς
Μιχαίας
Ιωήλ
Οβδιού
Ιωνάς
Ναούμ
Αββακούμ
Σοφονίας
Αγγαίος
Ζαχαρίας
Μαλαχίας
Ησαΐας
Ιερεμίας
Βαρούχ (*)
θρήνοι
Επιστολή Ιερεμίου (*)
Ιεζεκιήλ
Σωσάννα (*)
Δανιήλ (περιλαμβανομένων της "Προσευχής του Αζαρία" και "Των Τριών Παίδων Αίνεσις") (*) (ως προς τις προσθήκες)
Βηλ και Δράκων (*)