Ο όρος Ενσάρκωση ετυμολογικά αναφέρεται στη σύλληψη, και γέννηση ενός πλάσματος (συνήθως άνθρωπος) που είναι και το μέσο με το οποίο εμφανίζεται ένας Θεός ή μια θεότητα ή μια δύναμη που προηγουμένως ήταν άυλη.
Οι πιο γνωστές θρησκείες που έχουν στη διδασκαλία τους κάποιας μορφής ενσάρκωση, είναι ο Χριστιανισμός, ο Βουδισμός και ο Ινδουϊσμός, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν υπάρχουν και άλλες λιγότερο γνωστές θρησκευτικές εκδηλώσεις, που αναφέρονται σε μία σε πολλές ενσαρκώσεις.

Στο Χριστιανισμό, στις περισσότερες ομολογίες (Καθολική Εκκλησία, Ορθόδοξη Εκκλησία και στις περισσότερες Προτεσταντικές), το δόγμα της ενσάρκωσης ή ενανθρώπησης του Χριστού (ενσάρκωση και ενανθρώπηση εδώ ταυτίζονται) είναι το σημαντικότερο χωρίς το οποίο δεν θα υπήρχαν αυτές οι ομολογίες. Η Καινή Διαθήκη αναφέρει, "καὶ πᾶν πνεῦμα ὃ μὴ ὁμολογεῖ τὸν Ἰησοῦν Χριστὸν ἐν σαρκὶ ἐληλυθότα, ἐκ τοῦ Θεοῦ οὐκ ἔστι·" Α'Ιωαν.4,3. Η Πολωνική Αδελφοί του 17ου αιώνα, που ερμήνευσε την ενσάρκωση της λέξης ως η ενσάρκωση του σχεδίου του Θεού, σε μια απόγονος του Αβραάμ, και όχι ως η ενσάρκωση ενός προσώπου, που υπήρχε στον ουρανό, πριν από τη γέννησή του.